Posts

Showing posts from September, 2020

மனப்பிறழ்வும் கலையும் - சாரு நிவேதிதா - கடிதம்

  அன்புள்ள சாரு, உங்கள் 'கோபி கிருஷ்ணன் உரை'யில் பங்கேற்றேன். இதுதான் நான் பங்கேற்கும் முதல் கூட்டம்.  மிகவும் அருமையாக இருந்தது. ஒரு பேராசிரியரைப் போல் வார்த்தை வார்த்தையாக விளக்கினீர்கள். அதே நேரத்தில் உங்களுக்கு பிரெஞ்சு இலக்கியம் மீதுள்ள passion அவ்வுரையை வேறொரு தளத்திற்கு கொண்டு சென்றது. (பொதுவாகப் பேராசிரியர்களிடம் உள்ள குறை என்பது இந்த passion இல்லாமைதான்.) நான் இவ்வுரையை ஒருவாறு தொகுத்துக்கொண்டேன். 1. Authority (power) is against madness.  Literature strongly condemns  the sickness of the society so, the Authority is also against Literature.  Therefore, literature shows more affinity towards madness.  2. As the literature grasps more and more madness in it, the text will become more and more unpleasant for the common readers. It is not only against the authority of the society but it will also rebel against the authority of one's 'self' itself.  3. The only difference between a man and a madman is the language. Man's language has reason and log...

இளிப்பியல் - ஜெயமோகன் - கடிதம்

  அன்புள்ள ஜெயமோகன், ' இளிப்பியல் ' வாசித்தேன். நான் சமூக ஊடகங்களில் activeவாக இருப்பவன் அல்ல. அது எனக்கு ஒரு ஒவ்வாமையையே அளிக்கிறது. நண்பர்கள் "ஏன்?" என்று கேட்கும் போது "ஆர்வமில்லை" என்று மட்டும் சொல்லிவிடுவேன். ஆனால், ஏன் அது ஒவ்வாமை அளிக்கிறது என்று எனக்குள் வினவி ஒருவாறு தொகுத்துக்கொண்டேன். முதலாவதாக, அது உருவாக்கும் 'நிலையற்ற உணர்ச்சி நிலை'. உதாரணமாக, ஒரு பெரும் தலைவர் மறைவையொட்டி 'நெஞ்சை நெகிழ' வைக்கும் ஒரு பதிவுக்கு அடுத்ததாகவே ஒரு 'குபீர் சிரிப்பு' பதிவு இருக்கிறதென்றால் உடனே நம் மனம் switchஐ on-off செய்வதைப்போல் அடுத்த உணர்வுக்குத் தாவிவிடுகிறது. இதனால் மனம் குளத்தில் வீசப்பட்ட சப்பைக் கல்லைப்போல்  தத்திதத்தி ஓர் அர்த்தமற்ற சூன்ய நிலையைச் சென்றடைகிறது. அதனால் தான் ஒவ்வாமை ஏற்படுகிறது. மேலும், புறவுலகில் ஓர் அர்த்தமற்ற உணர்வுச் சமநிலை குலைவையும் ஏற்படுத்துகிறது என்று நினைக்கிறேன். ஒரு நோக்கத்திற்காக வாழ்வை அர்ப்பணித்த லட்சியவாத காலகட்டத்திலிருந்து இந்த போலிபாவனைவாத காலகட்டம் வரை ஏற்பட்டிருக்கும் தனிமனித அகநிலை சரிவின் விளைவுக...